ฝาเฮือนแป้นต่อ ปลวกเจาะผุลงซุปี
หลังคามุงสังกะสี ยามฝนตกมามีแต่หม่องฮัว
ภาพความเบิดหวังของคนรอบข้าง หลอนอยู่ในหัว
แววตาคนในครอบครัว ย้ำบอกเอาจั่งได๋บักหล่า
เหมือนเทวดาขี่ม้าขาวมาให้พ้อ
โจมขึ้นหลังให้ฝันต่อ มาในคราบพ่อผู้มีเมตตา
มาฮับเป็นลูก มาเฮิ้นไปสู้ พาเฮ็ดพาหา
ชี้ทางปิดคราบน้ำตา มื้อแนมบ่เห็นทางไป
ผู้บ่าวภูพาน เก็บเอาคำพ่อห่อใส่กระเป่า
มาสู้มาสร้างมาหย่าว พอได้เอาเป็นภูมิคุ้มภัย
อยู่ให้เพิ่นฮักให้เจ้าเอางานเว้าแทนหัวใจ
บ่ว่าสิไปตกไส ไปลามาไหว้เด้อบักหล่าคำแพง
สิขอเอาแฮงเอาใจเข้าสู่แทนคุณ
กราบตักแฟนเพลงเกื้อหนุน พาลุ้นให้ย่างพ้อแสง
บ่ย่านใจขาด ตราบใดบักหล่ายังบ่เมิดแฮง
สิสู้ให้สมข้าวสมแกง คือคำอีพ่อสั่งไว้
ผู้บ่าวภูพาน เก็บเอาคำพ่อห่อใส่กระเป่า
มาสู้มาสร้างมาหย่าว พอได้เอาเป็นภูมิคุ้มภัย
อยู่ให้เพิ่นฮักให้เจ้าเอางานเว้าแทนหัวใจ
บ่ว่าสิไปตกไส ไปลามาไหว้เด้อบักหล่าคำแพง
สิขอเอาแฮงเอาใจเข้าสู่แทนคุณ
กราบตักแฟนเพลงเกื้อหนุน พาลุ้นให้ย่างพ้อแสง
บ่ย่านใจขาด ตราบใดบักหล่ายังบ่เมิดแฮง
สิสู้ให้สมข้าวสมแกง คือคำอีพ่อสั่งไว้
มานะบักหล่าคำแพง ฝากพี่น้องเบิ่งแงง
เป็นลูกเป็นหลานแนเด้อ